Nieuwsbrief 10 april 2005

Er zijn altijd genoeg redenen om weer een nieuwsbrief te schrijven. De tijd verstrijkt en plotseling is daar weer de behoefte om iets op te schrijven om alle moeilijke èn mooie momenten van ons leven vast te leggen.

Een moeilijk moment: Half maart, op een maandagmiddag, lag er een rouwkaartje op de deurmat. Daylynn was gestorven. Lieke heeft een tijdje bij Daylynn op een kamertje gelegen in het ziekenhuis. Daylynn leed aan een gecompliceerde aandoening waarvan de artsen niet wisten wat het was. Lieke en Daylynn hadden beperkt contact, Daylynn was ongeveer 9 maanden oud toen. Maar met Dagmar, de grote zus van Daylynn, klikte het wel. Als Dagmar bij haar zusje op bezoek was, kwam ze altijd even bij Lieke kijken. Al naar gelang Lieke’s conditie werd er gespeeld, getekend of T.V. gekeken. Met Anja, de moeder van Daylynn, was het contact wat gegroeid. Je begrijpt elkaars zorgen. We besloten dat Dagmar en Lieke maar eens bij elkaar moesten spelen wanneer er wat rust was gekomen in onze situaties. Helaas was het rouwkaartje ons voor en troffen we elkaar onder deze droevige omstandigheden… Lieke heeft een mooi knuffeltje aan mij meegegeven voor in het grafje. De angst je kind te verliezen kwam bij mij in volle hevigheid, keihard en ongefilterd binnen. Zo moeilijk om te zien dat Daylynn moest worden losgelaten door haar mama en papa, broertje en zusje. Een heel verdrietige gebeurtenis.

Toch zijn er ook zoveel mooie momenten waar er alle ruimte is om stil te staan bij alles en gelukkig te zijn met elkaar. We werden uitgenodigd om bij de boomplantdag aanwezig te zijn, georganiseerd door de mensen van het regenboogbos in samenwerking met staatsbosbeheer.

Julie en Chantal waren er ook met hun mama’s. Het werd een prachtige dag in alle opzichten.

We werden verwend met mooi weer, een huifkartocht, een optreden van Joël (van Idols), het planten van een nieuw stuk bos bij Schoonoord en een bezoek aan het boomkroonpad. Alles was perfect georganiseerd door enthousiaste vrijwilligers van het regenboogbos. Dit is zo’n dag waar wij met heel veel plezier op terugkijken! (En de tweede boom hebben wij voor Daylynn geplant. De boom werd door Theo, Femke Lieke en Julie gedragen naar het plantgat. De volgende dag stonden ze met een foto op de voorpagina in het Dagblad van het Noorden)  Ook voor jullie zijn er mooie foto's te vinden op de website.

Ook zijn we weer naar een symposium geweest van de VOKK. Ditmaal was het onderwerp kinderen die kanker hebben (gehad) en onderwijs. Net als bij het vorige symposium hebben we weer wat opgestoken over hoe en wat er allemaal in Nederland geregeld is op het gebied van onderwijs aan kinderen die ziek zijn (geweest). Femke, Marit en Lieke hebben een leuke middag doorgebracht met spel- en knutselactiviteiten.

Lieke zit weer een stuk beter in haar vel. Ze heeft net haar eerste zwemles gehad bij RobSports. Ze deed het echt heel erg goed, straalde en genoot. Maar wat wil je ook met zo’n prachtige roze glitterbikini! Lieke vertelde in de auto op weg naar huis dat een meisje vroeg of ze een jongen of een meisje was. “Een meisje” had Lieke geantwoord. (logisch toch met zo’n bikini?!) “Waarom heb jij dan kort haar?”had het meisje gevraagd. “Omdat ik kanker heb gehad” had Lieke gezegd. Recht voor z’n raap, helder en duidelijk. Wat goed dat ze het zo kan verwoorden! En daarna heeft ze heel enthousiast aan papa verteld hoe goed ze al kan zwemmen. Misschien wordt zíj dan onze Ada Kok?

GastOuderBureau SamSam heeft 8 april open huis gehad. De start van SamSam was spannend, hectisch en druk. Maar het is de moeite waard en we zetten met z’n drieën de schouders eronder. Ik blijf het een prachtige naam vinden: SamSam. Samen staan we sterk!