|
Nieuwsbrief 16 januari 2005.
Na een heerlijke week vakantie (voor de kinderen was dit een extra week kerstvakantie) wordt het weer tijd om een verslag te doen van ons wel en wee. Op dit moment kennen we niet veel wee en heel veel wel! Lieke stort zich vol overgave in het leven. Het lijkt wel of ze altijd het onderste uit de kan wil. Gewoon lopen is er niet bij, dat wordt rennen. Gewoon praten is er niet bij, dat wordt schreeuwen. Even zitten is er niet bij, dat wordt draaien, klimmen en klauteren. Toegegeven dat dit voor ons eigenlijk een genot moet zijn om haar zo te zien, de eerlijkheid gebied te zeggen dat we er soms tureluurs van worden! Zou dit nog een nawerking van een of ander medicijn zijn? Volgens Theo zien de artsen dit juist graag, al die levenslust. En ja, wij natuurlijk ook! Lieke is vooral heel druk wanneer er anderen zijn of wanneer er iets speciaals is. Super enthousiast met bijbehorend gedrag. Als ze alleen is speelt ze veel rustiger. Tussen de zusjes loopt het niet altijd even soepel. Lieke is natuurlijk een stuk jonger en wordt vaak als stoorzender gezien. Soms mag ze ook wel meespelen, hoewel je dan meer van gedoogbeleid moet spreken. Lieke kan het gelukkig heel goed met zichzelf vinden en vermaakt zich ook heel goed alleen. Het weekje vakantie heeft ons allen goed gedaan. Het huisje dat Stichting Gaandeweg voor ons had geregeld was een mooi huisje op een park bij het dorpje Chaam (NB). We waren er allemaal aan toe, een weekje écht weg. Niks moet, alles mag! Een van de hoogtepunten was de Winterefteling met daarbij de musical van de kleine zeemeermin. Het was het laatste weekend van de kerstvakantie toen we daar waren met als gevolg dat we regelmatig in een rij stonden te wachten voor een attractie. Het mocht de pret niet drukken. Voor Femke en Marit was de voorpret in de rij al leuk en dit maakte het wachten makkelijker. Voor Lieke was het soms wel een beproeving, 40 minuten in een rij staan! De bobslee vonden de dames het leukst, die ging zo hard. We hebben er een prachtige foto van: De Bakkertjes in vliegende vaart! De musical was ook een hele zit voor Lieke. Ze voorzag het een en ander van commentaar en moest daarin wat afgeremd worden. De stoelen in het Eftelingtheater zaten bedroevend slecht en dan nog zo’n wriemelende kleuter in bedwang houden, ook voor ons was het een hele zit. Toch erg genoten van dit spektakel. ’s Avonds was alles in de Efteling mooi verlicht, een bijzondere sfeer. De rest van de week hebben we doorgebracht met een bezoekje aan jarige neef Thijs (eindelijk elkaar weer gezien!) fietsen, buitenspelen, bos, stad, film, tv kijken en slapen op heerlijke bedden. En deze week hebben we er weer een neefje bij gekregen: Martijn, welkom op de wereld! Weer naar huis, voor mij veel te snel, voor de kinderen weer prima want ze missen Pluisje en Flapoor, de vissen Goudje en Blubje, en (jazeker) school. Lieke slaapt nu boven op haar eigen slaapkamer. Het begint erop te lijken dat dit de goede kant op gaat. (Het is nu al twee nachten goed gegaan!) 27 januari worden we in het UMCG verwacht (voorheen AZG). Dan krijgt Lieke weer een beenmergpunctie. Jullie horen van ons als we de uitslag hebben gekregen dus ongeveer in de eerste week van februari. We blijven het wel spannend vinden maar hebben er toch wel vertrouwen in. Tot dan!
|